"Onze luchttoevoer bedreigd", waarschuwt een nieuwe verzetskrant. "Weest zuinig met lucht!"

Het mag duidelijk zijn, het illegale Metro steekt de draak met de bezetting. De naam van het ondergrondse blad alleen is al een woordgrap. Met wrange ironie, galgenhumor en bijtende satire is het een unieke toevoeging aan de ondergrondse pers.

Metro neemt bijvoorbeeld de Duitse beloftes op de hak: als de spoorwegstaking maar wordt beëindigd, zullen er weer voedseltransporten plaatsvinden. "Grote hoeveelheden Van Nelle's thee, Douwe Egbert's koffie, Lieftincks's tabak, Edammer kaas en Hollandse haring" kunnen doorkomen, "er moeten slechts spoorwegmannen komen om deze voorraden op te halen!"

Ook doet de krant verslag over "ontzettende toestanden" uit "het door geallieerden bezette gebied". Met een knipoog naar de razzia's wordt geschreven dat in het zuiden "mannen van onder de vijftig jaar op straat lopen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is". "Arm in arm met de Engelse overweldigers" worden er " opruiende liederen" gezongen als Mineke Poep zat op de stoep.

Elders in het blad beursberichten van de zwarte markt in Amsterdam. "Petroleum en kaarsen sloten zeer hoog af. De hausse in de verwarmingshoek blijft voortduren" en "Perzische tapijten, antiek en schilderijen daalden sterk en bereikten bijna weer de koers van Dolle Dinsdag".

De krant houdt vol een van de oudste van Nederland te zijn (jaargang 5!) en een miljoenenpubliek te hebben. "Onverantwoordelijk Hoofdrangeerder Strax Bakzijl" belooft dat papiertekorten hem niet zullen deren: "Wij verschijnen desnoods in een oplage van 1 exemplaar, gedrukt op de achterkant van een verlopen jambon".

Niet iedereen vertrouwt het blad: humor werd eerder als propagandamiddel ingezet door de Duitsers zelf in het blad De Gil. Door NSB'ers en de hoge verwachtingen voor de geallieerden belachelijk te maken moest dat tijdschrift de bezetting relativeren.