Na vijf weken is de strijd om het Kapelsche Veer geslecht. De Duitsers hebben zich teruggetrokken van het bruggenhoofd bij de Bergsche Maas in Noord-Brabant. Een nieuwe Duitse commandant besloot vandaag dat het genoeg geweest was. Meer dan 1200 mannen zijn omgekomen of gewond geraakt bij de strijd om een stukje niemandsland tussen Dussen en Sprang-Capelle.

Gisteren nam bevelhebber Blaskowitz de taken van generaal Kurt Student over. Anders dan Student vindt Blaskowitz het bruggenhoofd helemaal niet zo belangrijk. Hij gaf het daarom op.

Vijf keer probeerden de geallieerden de Duitsers bij het Kapelsche Veer te verslaan. Wat ze ook deden, het lukte niet. Het gebied is drassig en open. Aan de ene kant stroomt de Bergsche Maas, aan de andere kant het Oude Maasje. Polen, Noren, Britten en Canadezen beten hun tanden stuk op het Kapelsche Veer, een stukje nat niemandsland.

De afgelopen dagen probeerden de Canadezen gehuld in witte camouflagepakken de Duitsers te verjagen. Er kwamen zelfs speciaal kano's over uit Canada. Tevergeefs.

Dat zag er zo uit:

In december kwamen de Duitsers toevallig tijdens een patrouille aan de overkant van de Bergsche Maas terecht. Daar waren op dat moment geen geallieerden te zien. Ze besloten te blijven bij het dubbele veerhuis en de kantonnierswoning.

De Duitsers vroegen zich al langer af wat ze daar nu nog deden. Generaal Student wilde echter niet wijken. Eerst zag hij mogelijkheden om als het Ardennenoffensief was gelukt, door te stoten naar Antwerpen. Later gaf hij aan dat de gevechten een goede oefening waren voor zijn onervaren troepen. Zijn luitenant Plocher slaagde er niet in hem van de zinloosheid van het bruggenhoofd te overtuigen.

Ook aan de kant van de geallieerden zat een bevelhebber die zijn zinnen had gezet op het bruggenhoofd. Generaal Crocker wilde simpelweg gewoon winnen. Daarvoor haalde hij alles uit de kast, maar zelfs zijn kano's redden het niet.